تأثیر آموزش مبتنی بر دستورالعمل بالینی بر عملکرد پرستاران در پیشگیری از پنومونی وابسته به ونتیلاتور

پیش‌زمینه و هدف: پنومونی وابسته به ونتیلاتور حدود یک‌سوم کل عفونت‌های بیمارستانی را شامل می‌شود، پرستاران نقش اساسی در پیشگیری از پنومونی مربوط به ونتیلاتور را دارند. این مطالعه باهدف تعیین تأثیر آموزش مبتنی بر دستورالعمل بالینی بر عملکرد پرستاران در پیشگیری از پنومونی وابسته به ونتیلاتور انجام شد. مواد و روش کار: در این مطالعه شبه تجربی که در آن از طرح پس‌آزمون با گروه کنترل و مداخله انجام شد، 60 پرستار شاغل به کار در بخش‌های ویژه مراکز آموزشی- درمانی امام خمینی ره و طالقانی به‌صورت در دسترس وارد مطالعه شدند. در گروه مداخله (30 پرستار مرکز آموزشی- درمانی امام خمینی ره) آموزش به‌صورت نصب پوستر در بالای تخت همه بیماران و دادن پمفلت و جزوه بود. همچنین برگزاری چهار جلسه آموزشی همراه نمایش عملی مراقبت از بیماران تحت تهویه در بالای تخت بیماران وصل به ونتیلاتور انجام شد. ابزار جمع‌آوری داده‌ها چک‌لیست مشاهده‌ای با 32 گویه و 6 بعد مراقبتی بود. عملکرد هر پرستار در دو گروه انتهای مطالعه، در شیفت صبح کاری با استفاده از چک‌لیست در هر بعد بررسی شد. برای تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها از آزمون‌های کای اسکولار و تی تست استفاده شد. یافته‌ها: نتیجه مطالعه نشان داد که میانگین نمرات عملکرد پرستاران در گروه کنترل 36/2±20/20 و در گروه مداخله 02/2±56/25 بود و نتایج آزمون آماری تی مستقل نشان داد تفاوت آماری معنی‌داری بین دو گروه کنترل و مداخله وجود دارد. (001/0p=). بحث و نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که عملکرد پرستاران بعد از مداخله در مقایسه با گروه کنترل ارتقای قابل‌توجهی داشته است، لذا آموزش به پرستاران، و دادن بازخورد به آنان و در اختیار گذاشتن راهنمای بالینی به شکل پوستر و پمفلت در بخش‌های مراقبت ویژه ضروری است.